Heeft iemand onze stoppenkast gezien?

Het is even stil geweest op onze weblog. Twee redenen daarvoor…. we hebben het erg druk gehad met onze auto’s en huurders (jaja, we hebben een huurder!) en hebben bovendien een paar dagen zonder stroom gezeten. Tja, het blijft natuurlijk Afrika….

In het appartement boven ons wordt een nogal uitgebreide renovatie uitgevoerd. Hierdoor valt regelmatig de stroom uit in het hele gebouw. Na een paar uurtjes was dat steeds weer opgelost. Tot afgelopen maandag, toen de stroom wel uitviel maar bij ons in elk geval niet meer aanwilde. Gek genoeg deed het licht het wel en de electrische kookplaten ook. Maar alle stopcontacten waren zonder prik, dus geen wasmachine, waterkoker, computer of tv. Eerst dachten we nog dat het hoorde bij de gebruikelijke stroomstoringen waar we inmiddels aan gewend waren, maar toen we in de loop van dinsdag nog zonder stroom zaten vonden we het een beetje vreemd worden. Contact met het thuisfront over een huurder voor ons huis moest via sms-jes over en weer, in plaats van het o zo gemakkelijke skypen, waar we al aan gewend waren geraakt (of moet ik verwend zeggen?).

Op woensdag werd het erg lastig, want de was stapelde zich op, de telefoons raakten leeg en in de keuken had zich een flinke plas gevormd door het lekken van de koelkast. Overleg met de huisbaas hielp niet zo heel veel: zijn enige suggestie was zoeken naar een stoppenkast. Dat hadden wij natuurlijk al uitgebreid gedaan, zonder succes! Uiteindelijk hebben we zelfs panelen van kasten losgeschroefd om te zoeken naar de stoppenkast. Maar helaas, nog steeds geen succes! Onze bejaarde buurvrouw Frances schrok wel even toen ik ’s avonds bij haar aanklopte (het was pas kwart over 8 hoor!) en deed in nachthemd de deur open, die al uitgebreid voor de nacht vergrendeld was. Maar ze vond het geen probleem om ons vlees in haar koelkast te bewaren en ik mocht ook mijn telefoon bij haar opladen. Toen ik onze eigen deur weer binnen stapte met, zoals elke keer als we Frances tegenkomen, fruit en chocola in mijn handen, had John ineens de oplossing gevonden: de stoppenkast zat erg vernuftig verstopt. Na het omzetten van de aardlekschakelaar was het probleem uiteraard verholpen… Dus maar gauw weer even onze spullen opgehaald bij Frances, zodat ze rustig kon gaan slapen.