Geiten is erg vermoeiend

Sinds een tijdje vind ik het niet meer zo leuk om ’s middags te gaan slapen. Papa brengt mij en Hannah wel naar bed, maar ik wil niet meer liggen. Ik wurm me steeds weer omhoog. Soms gooi ik expres mijn tutje heeel ver de kamer in. Maar als ik dan nog eens goed nadenk, besef ik pas echt dat ik er niet meer bij kan. En dan zet ik het op een brullen! Gelukkig komt papa me dan redden. Maar slapen doe ik niet, en Hannah ook niet. Zo zitten we samen wel een uur in bed te “geiten”. Totdat papa het zo beu is dat hij ons dan maar uit bed haalt.

En dan ’s avonds als we gaan eten, komt die man met de houten hamer. Ik kan mijn oogjes niet meer openhouden. Ik moet gaan slapen! Was ik nu maar eerder even een tukkie gaan doen…