Leef mee met ons avontuur aan de andere kant van de wereld. Terwijl Moniek van alles leert over tropische kindergeneeskunde in het Tygerberg Ziekenhuis, trekken John, Hannah en Mare er in Kaapstad op uit.

18 oktober 2006

Lang zal papa leven

Na dagenlang zingen in de bus door Hannah en “hieperdepiep hoera” oefenen met Mare is het dan eindelijk zover. Ik ben vandaag jarig! En hoe vervelend ook, het was vandaag weer tijd om iets leuks te gaan doen. En ik mocht kiezen (en dus ook regelen!). Het wijnproeven in Robertson was me destijds goed bevallen en dus leek het me leuk om op één van de landgoederen van Constantia een rondleiding te boeken. Maar eerst nog even snel shoppen bij de Canal Walk. En natuurlijk hoort bij een feestje een lekkere koek, dus zijn we koffie met een heerlijke cinnamon bun gaan eten bij Cinn-Full. Ik denk dat Omekenee nu in Arnhem zit te watertanden bij het idee! Moniek moest helaas werken vandaag dus hebben we er voor haar maar eentje meegenomen.
Daarna snel door naar Landgoed Groot Constantia. Na eerst nog een lichte lunch naar binnengewerkt te hebben, waren we nog net op tijd voor de rondleiding. Helaas was deze rondleiding niet een van de betere (ik heb geen enkele druif gezien) en waren Hannah en Mare totaal niet geïnteresseerd in druiven, kurken of wijntjes. De rondleiding sloot af in een proeflokaal waar we 5 wijntjes hebben mogen proeven; 2 witte (een Semillon / Sauvignon Blanc 2006 en een Gouverneurs Chardonnay 2004), 2 rode (een Merlot 2004 en een Shiraz 2004) en 1 rode port (Cape Ruby 2004). Uiteraard zijn we ook hier met een kartonnetje met een witte wijn en de port buitengestapt.







Omdat het voor Hannah en Mare nog niet echt erg leuk is geweest de hele dag vond ik het eens tijd om weer eens een keertje naar het speeltuintje te gaan. Dat vindt Hannah altijd okee! Toen we uitgespeeld waren zijn we snel nog thuis wat gaan opfrissen om daarna te gaan dineren bij Fat Albert’s. Dit is toch inmiddels wel mijn favoriete eettent van Kaapstad geworden. Ze serveren er de op 2 na lekkerste fillet steak die ik ooit gegeten heb (no. 1 was een pub in Nelspruit, Zuid Afrika, no. 2 The Lighthouse in Swakopmund, Namibië). Vanavond heb ik mezelf eens niet op Malva pudding als toetje laten trakteren, maar heb ik een peanutbutter & honey milkshake verorberd. En er stonden nog meer lekkere shakes op Fat Albert’s menukaart die ik in de nabije toekomst nog wel wil proeven. Ik hoop dat er nog van zal komen …
Na het eten weer thuis aangekomen was het tijd om kadootjes uit te pakken. Een vlieger leek me erg leuk voor op het strand als er wat wind staat. The Long Walk To Freedom van Nelson Mandela in het Nederlands heb ik ook eens geroepen (mijn begrijpend Engels lezen is nog beroerder dan mijn Nederlandse). Verder heb ik de laatste nieuwe Asterix in het Engels gekregen (weer eens wat anders en die grapjes begijp ik dan weer wel!). En als laatste kreeg ik ook nog een digitaal Sudoku-spel. Vanaf nu zit ik waarschijnlijk nog langer op de wc!

1 Comments:

Anonymous Omekenee said...

Ik dacht al, ik voel nattigheid. Maar dat was dus het kwijl van het watertanden :-)
Gelukkig verkoopt wijnhuis Sonsbeek hier om de hoek zowat het gehele assortiment Bon Courage wijnen uit Robertson (lekker, lekker, lekker). Wat betreft de cinamon bun, zal ik me met een Zeeuwse bolus moeten behelpen (ook lekker).

7/11/06 16:57

 

Een reactie plaatsen

<< Home