Tripple - Muizenberg

Afgelopen maandag en dinsdag is Hannah steeds naar school geweest. En omdat John tenslotte ook vrij had genomen om met de kinderen leuke dingen te gaan ondernemen, had hij Hannah beloofd vandaag iets leuks te gaan doen. Hij stelde voor om naar een museumpje met allemaal speelgoed te gaan in Muizenberg. En hoe toepasselijk, dan zouden ze Tripple-D en mij ook meenemen. Maar Hannah wilde eigenlijk fietsen op de boulevard!
Na wat ouderlijke overredingskracht was het John uiteindelijk gelukt en is iedereen in de bus gestapt op weg naar Muizenberg. Hier aangekomen heeft Hannah mij gedragen en is Tripple-D naast Mare in de wandelwagen gezet. Maar oh, oh, oh! Wat er toen allemaal gebeurde?
Met het gele boekje “The Bigfoot Family Guide to Cape Town” in de ene hand en de wandelwagen in de andere hand ging John met ons op zoek naar het museumpje. Straatje hierin, weggetje daarin… nergens het museum te zien. Dan maar even naar het informatiecentrum gelopen om het te vragen. Hier wist men ons vriendelijk te vertellen dat het Toy Museum al geruime tijd gesloten is. Vette pech!
Dan maar richting het strand. Het strand van Muizenberg en omgeving wordt gekenmerkt door de fel- en bontgekleurde strandhuisjes. Maar omdat het seizoen hier nog niet echt is begonnen, was er ook eigenlijk niemand op het strand. Op een enkele surfer na dan.
En toen schrok ik me rot… Tripple-D zat niet meer in de wandelwagen naast Mare. Zag ik dat nou goed? Met z’n allen hebben we nog een keer dezelfde route afgelegd die we eerder hebben gelopen, maar tevergeefs. Volgens Hannah is hij weggewaaid! Maar ik denk dat hij ons zonder afscheid te nemen heeft verlaten. Ik vermoed dat hij het in Kaapstad wel een beetje gezien had en nu nog wat meer van Zuid-Afrika en de wereld wilde gaan verkennen. Wie weet krijgen we nog wel eens een ansichtkaartje van hem…
In een trieste stemming zijn we maar bij een speeltuintje onze boterhammen gaan eten. Hannah wilde nog wel even spelen in het speeltuintje, maar ook deze was nog niet afgestemd op het naderende speelseizoen. Er hingen allemaal nog waarschuwingslinten aan omdat er nog het een en ander kapot was. Zelfs het polyester van de glijbaan was stuk en Hannah mocht er niet af van John. Anders zou ze haar billetjes nog zeer gaan doen! Dan maar snel de aftocht blazen en terug naar huis. Om het voor Hannah nog een beetje een leuke dag te maken, zijn we daarna toch nog maar gaan fietsen op de boulevard. En hebben we bij de ijstent naast de Deli nog een lekker ijsje gegeten. Maar ik geloof wel dat John aan dit avontuur wel een naar gevoel aan over heeft gehouden!