Welkom thuis

Wat een welkom! Het lijkt wel alsof we jaren weg zijn geweest in plaats van 7 maanden. Op Schiphol staat een waar ontvangstcomité. Erg leuk! Naderhand horen we dat we maar net aan de camera’s zijn ontsnapt. Eenmaal thuis worden we getrakteerd op lekkere taart, Hollandse kost en vooral de gezelligheid van weer met z’n allen bij elkaar te zijn. De opa’s en oma’s en tante Siepie blijven een paar dagen logeren, daardoor denkt Hannah in eerste instantie dat ons huis van opa en oma is. Ze heeft pas na een paar dagen door, dat dit echt ons eigen huis is. De speeltuin aan de overkant van het pleintje herkent ze wel meteen! We hadden Hannah in Kaapstad de laatste week al voorbereid op onze terugkeer naar Nederland, maar op onze 2e dag thuis vroeg ze aan tante Siepie “Wanneer gaan we nou naar Nederland?”. Tja, toch een iets te abstract begrip voor een 3-jarige!
Reïntegreren valt niet mee, dat hadden we ook wel verwacht. Om de overgang iets gemakkelijker te maken krijgen we een echt reïntegratie-pakket, met koninginnesoep, Wilhelmina-pepermunt, oranje hagel, oranje bitter, warme mutsen en sjaals en nog veel meer oranje/Hollandse ongein. Een geweldige hulp bij het wennen aan het koude en gehaaste Nederland!
Want wennen was het wel. Bah, wat een kou. En wat een saai landschap. Wat een grijze luchten. Wat een drukte. Wat een ongeduldig en onaardig volk. Waar is de zon, de blauwe lucht, het prachtige uitzicht, de lekkere wijn, de goede en goedkope restaurants, de vriendelijke mensen, de oceaan, de Tafelberg, Lion’s Head, de Waterfront en zo kunnen we eindeloos doorgaan. Het is dat er zo veel leuke mensen in Nederland wonen… Vooral Mare vindt de kou in het begin niks. Ze huilt elke keer als we naar buiten gaan. Hannah wil elke dag haar sandalen aan en wil maar niet snappen dat het daarvoor echt te koud is.
Maar het weerzien met vrienden en familie maakt veel goed. Ook de stampertjes hebben een welkomstfeestje voor ons georganiseerd. Gezellig samen eten, Hollandse dingen uiteraard, en bijkletsen over van alles en nog wat. Het zal even tijd kosten, maar we wennen er vast wel weer aan. Al zal de blauwe lucht en de relaxte sfeer van Zuid-Afrika ons blijven trekken. Maar wie weet wat de toekomst nog voor ons in petto heeft!